τσουχτερο το κρυο και σημερα,
νιφαδες ασπρες παιχνιδιαρικες πεφτουν
και παιζουνε μαζι μας βιαστικα σαν περπατουμε,
σκυφτο το κεφαλι, τα χερια βαθια στις τσεπες.
σε λιγο οι δρομοι σκεπασμενοι
θα'ναι κι' αυτοι, απροσπεραστοι.
σου πιανω το χερι σφιχτα, και τρεχουμε
να προλαβουμε το τραινο μην και τα
γκριζα παλι γινουν φανερα και δεν μπορουμε
να τα κρυψουμε γρηγορα.
κι' εσυ στην αγκαλια σου με κρατας,
ψιθυριζοντας λεξεις στοργικες,
καθως κοιταζοντας απ' το παραθυρο
φευγαλεες εικονες μιας ανοιξης παλιας
Bitterly cold again today,
snow flakes white and playful are falling,
toying with us as we hurry through the city,
heads down, hands deep in our pockets.
Soon the roads will be covered in snow, impassable.
Holding your hand tightly we run to catch the train
before everything turns gray and we cannot hide anymore.
And you, you hold me in your arms,
whispering tender words as I look out the window
fleeting images of a spring gone by.
No comments:
Post a Comment